ฉันสิ้นแล้ว ซึ่งศรัทธา
รักอันใด ที่เธอเคยพรรณา
ตลอดกาล นิรันดร์
บุญที่ฉัน ไม่เคยปักใจ
...
ริจะปลูกต้นรัก บนแผ่นดินแห้งแล้ง
ยากเทียมจุดคบไฟ ในขั้วโลกเหนือ
มอบศรัทธาแรงกล้า
แล้ว กลับถอดใจ กลางคัน
ฉันเปล่าเสียดาย แค่เสียใจแทนเธอเท่านั้น
เพราะโอกาสสุดท้าย
ได้อันตรธานไป ชั่วนิรันดร์
...
ต่อให้เธอคว้าทัน
ฉันก็สิ้นแล้ว ซึ่งศรัทธา
(พลอยพยัพ)
